Tomasz Dybiec / Stare dechy

Tomasz Dybiec, z wykształcenia chemik, a z pierwszego zawodu trener personalny, drewnem zajął się właściwie przez przypadek. Zostawiony „na lodzie” przez niesolidnego stolarza musiał sam, szybko i sprawnie skonstruować budę dla psa. Tak zaczął się – jak to nazywa – jego projekt „drewno-plastyczny”, w którym ważne jest lite drewno, wyobraźnia i wrażliwość. Spod rąk Dybca wychodzą niepowtarzalne skrzynie, stoły, krzesła, szafki, blaty, zegary oraz mała architektura ogrodowa i rozmaite elementy wykończenia wnętrz. Klienci po pierwszym zleceniu często wracają do właściciela „Starych dech” i nazywają go chętniej artystą niż stolarzem. Sam Dybiec określa siebie jako projektanta z zamiłowaniem do stolarstwa. Podkreśla, że fachu nauczył się sam, wypracował też własny, rozpoznawalny styl. O swoich produktach, zwłaszcza tych wykonanych ze starego drewna, mówi, że mają charakter i są „nie do końca klasyczne”. Pracuje w budynku XIX-wiecznego spichlerza przeniesionego pod Kraków aż z Łącka. Spichlerz jest dziełem jego prapradziadka, który był cieślą.